Książka jest drugą częścią przewodnika po Sudetach. Gros jej zawartości traktuje o ziemi kłodzkiej i tylko te części są tu omówione. Właściwie jest to przewodnik dla turystów samochodowych, jednak takich którzy w miarę chętnie wysiadają ze swoich pojazdów. Nie bardzo tylko wiadomo czy dla wizytacji knajp, czy szlaków górskich - oba obszary są potraktowane jednakowo. Autor wyłazi ze skóry by zainteresować i przyciągnąć nieco zblazowanego i znudzonego niedzielnego turystę. Tropi więc ciekawostki, opisuje lokalne sensacje i klimaty. Chwilami nawet trochę mija się z prawdą, a nieraz wręcz się w tym gubi. Trzeba przyznać że robi to uroczo lecz czy stanowi to wystarczające usprawiedliwienie? Mocną stroną przewodnika jest niepowtarzalny język, jakże odmienny od napuszonego lub gazetowego stylu innych bedekerów. Bardzo żywy, ale poprawny, jasny i precyzyjny. W przewodniku omówione są niemal wszystkie znakowane szlaki piesze łącznie z nowo wytyczonymi. Te jednak stanowią tylko tło barwnych opisów knajp, plotek i śmiesznostek. Oczywiście znalazło się też miejsce na prezentację (też z reguły niesztampową językowo) uznanych atrakcji regionu. Obszerniej niż gdzie indziej poruszono kwestie: gdzie spać, gdzie jeść, gdzie się zabawić i za ile to wszystko (trochę nieaktualne). Układ przewodnika też jest nietypowy. Mamy co prawda, poszczególne rozdziały poświęcone tradycyjnie kolejnym pasmom górskim, ale wewnątrz nich już wstawki, wtrącenia, ramki, odnośniki, ikonki - wszystko to pozornie trochę bałaganiarskie, ale znakomicie harmonizuje ze stylem całej książki i wbrew pierwszemu wrażeniu, nie pozwala się zgubić. Całość uzupełniona czarno białymi szkicami, które zastępują zdjęcia (sprawiają wrażenie amatorskich) i mało czytelnymi mapkami, także dwukolorowymi. Na końcu indeksy: nazw i szlaków turystycznych. Całość zgodna z filozofią Pascala: szybko i w atrakcyjnym opakowaniu, mniejsza o treść. Jest to więc przewodnik idealny dla niewybrednych turystów, którzy w chwili desperacji gdzieś tam pójdą z nudy na krótką wycieczkę, ale gros czasu wolą spędzać w przybytkach rozrywki.

Powrót do czytadeł