|
|
Obiektem kontrolnym był tradycyjny system uprawy, na który składała się uprawa pożniwna, orka odwrotka przykrywająca obornik na głębokość 15 cm oraz ziębla wykonana na głębokość 30 cm. Po zbiorze przedplonu (pszenicy oz.) wykonano podorywkę (system 1), talerzowanie (system 5) oraz orkę letnią głęboką (system 2 i 3), średnią (system 4) lub głęboką przykrywającą obornik (system 6). Świeżą masę międzyplonu ścierniskowego (peluszka + bobik + wyka siewna + słonecznik + rzepak) w ilości 8,5-25,7 t/ha przyorano zięblą z obornikiem (system 2 i 4) lub bez obornika (system 3), albo orką wiosenną (system 6). Międzyplony zasiano siewnikiem zbożowym. Obornik stosowano w dawce 35-40 t/ha. Buraki cukrowe jednokiełkowe, otoczkowane, odmiany PN Mono 4 wysiewano siewnikiem punktowym "Aeromat 3" w rozstawie 45x9 cm. Nawożenie i ochronę roślin wykonywano tradycyjnym sprzętem według zaleceń. Zbiór buraków przeprowadzono kombajnem jednorzędowym "Z-413 Neptun". W przeprowadzonych badaniach, w których uwzględniono dość radykalne zmiany w tradycyjnej technologii uprawy pożniwnej i przedzimowej oraz terminie i sposobie przyorywania obornika i międzyplonu ścierniskowego, weryfikowano hipotezę, iż głęboka orka letnia, a po niej płytka jesienna lub wiosenna przykrywająca masę organiczną, powinna stwarzać korzystniejsze warunki do wschodów i plonowania buraka cukrowego. Badano właściwości chemiczne i fizyczne gleby, zachwaszczenie łanu, wschody, obsadę, plon korzeni, liści i cukru oraz produktywność buraka cukrowego. |
|
[Do strony domowej] |