Autor 85 publikacji, współautor 4 podręczników,
w tym 3 akademickich “Uprawa roli” (wyd. 2 1964), “Ogólna
uprawa roli i roślin” (wyd. 4 1996), “Uprawa roli i nawożenie
roślin ogrodniczych” (1984) i 5 skryptów z uprawy roli i roślin.
Prace z zakresu płodozmianów, upraszczania
uprawy roli, nawożenia organicznego i mineralnego w zmianowaniu,
mikromorfologii gleby, szeroko pojętej ochrony środowiska - w tym rekultywacji
terenów zdewastowanych przez górnictwo odkrywkowe (Turoszów, Konin) oraz
udział w pracach nad właściwym zagospodarowaniem zlewni rzeki Oławy, będącej
źródłem wody pitnej dla aglomeracji Wrocławia. Badania związane z
uproszczeniami technologii uprawy nie ograniczały się tylko do poletek doświadczalnych,
lecz były prowadzone w skali pól produkcyjnych. Ich wynikami interesował się
m. in. Departament Rolnictwa USA.
Opiekun 84 prac magisterskich, promotor 14
doktorów, recenzent 21 prac doktorskich i 6 habilitacyjnych. Współorganizator
punktów konsultacyjnych studiów zaocznych Wydziału Rolniczego w woj. wrocławskim
(Partynice) i zielonogórskim (Toporów). Kierownik Katedry Ogólnej Uprawy i Roślin
(1965-86), Kierownik Studiów Doktoranckich z Polowej Produkcji Roślinnej
(1966-82), prodziekan (1966-70) i dziekan (1981-84) Wydziału Rolniczego oraz
rektor (1984-86) Akademii Rolniczej we Wrocławiu.
Członek International Soil Tillage Research
Organization, Komitetu Uprawy Roślin PAN, Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego,
Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych, Wrocławskiego Towarzystwa
Naukowego oraz Zespołu Dydaktyczno-Wychowawczego kierunku rolniczego przy
Ministrze Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Aktywny członek
Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim
Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaką honorową
za zasługi dla województwa zielonogórskiego. Uzyskał też szereg nagród
Ministra i Rektora.
Były żołnierz AK okręgu kielecko-częstochowskiego
– pseudonim “Ostoja”. Zmarł 26 maja 1986 roku we Wrocławiu.
Prof. dr hab. Bronisław
Jabłoński. Urodził się 2
sierpnia 1920 roku w osadzie Niemce koło Będzina. Szkołę podstawową i średnią
ukończył we Włodzimierzu Wołyńskim. Okres wojny spędził w Radomsku, gdzie
pracował w inspektoracie szkolnym, będąc - po śmierci ojca w obozie
koncentracyjnym w Mathausen - jedynym żywicielem rodziny. Studia wyższe odbył
w latach 1946-50 na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu
i uzyskał stopień inżyniera rolnika oraz magistra nauk agrotechnicznych.
Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Dziale Uprawy Roli i Płodozmianów
IUNG we Wrocławiu. W latach 1951-53 odbył studia aspiranckie w Wyższej Szkole
Rolniczej, gdzie w 1953 r. podjął pracę na stanowisku adiunkta. Pracę
kandydacką pt. “Wpływ różnych mieszanek
strukturotwórczych na niektóre właściwości gleby i plony roślin następczych”
(promotor prof. B. Świętochowski) obronił w 1956 r. a habilitacyjną pt.
“Dynamika próchnicy w glebie lekkiej”
w 1964 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego uzyskał w 1971, a zwyczajnego w 1985
r.