Leszek Kordas

Prof. dr hab. Leszek Kordas po ukończeniu w 1974 roku Liceum Ogólnokształcącego w Kłodzku rozpoczął studia na Wydziale Rolniczym wrocławskiej AR. W 1981 roku podjął pracę w Katedrze Ogólnej Uprawy Roli i Roślin. Stopień doktora nauk rolniczych uzyskał na podstawie pracy pt. „Plonowanie i wartość paszowa jednorocznych roślin pastewnych i ich mieszanek uprawianych na glebach średnich” w 1989, a doktora habilitowanego w 2000 roku na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy habilitacyjnej pt. „Studia nad optymalizacją uprawy buraka cukrowego na glebie średniej”.
Zainteresowania naukowe prof. Leszka Kordasa koncentrowały się wokół trzech zagadnień: intensyfikacji produkcji pasz zielonych, uproszczeń uprawy roli i siewu bezpośredniego oraz wpływu pola magnetycznego na materiał siewny, wzrost i plonowanie roślin. Przeprowadzone, pięcioletnie badania dotyczące intensywnej produkcji pasz stały się podstawą pracy doktorskiej, w której wykazał, że w warunkach Dolnego Śląska jest możliwa uprawa roślin na zieloną masę z trzykrotnym zasiewem i zbiorem w ciągu roku. Zainteresowanie uproszczeniami uprawy roli i siewem bezpośrednim znalazły swoje rozwinięcie w badaniach finansowanych dwoma grantami KBN, których był kierownikiem. Równocześnie współpracując z Instytutem Elektrotechniki we Wrocławiu, kierował badaniami finansowanymi przez KBN, dotyczącymi wpływu pola magnetycznego na rozwój i plonowanie roślin uprawnych. Opublikowane wyniki stały się przedmiotem zainteresowania naukowców z zagranicy. Obecnie prowadzone są obszerne interdyscyplinarne badania nad skutkami wieloletniego stosowania uprawy bezorkowej w zmianowaniu. Dorobek naukowy prof. Kordasa obejmuje 125 pozycji, w tym 85 opublikowanych prac naukowych. Jest on również współautorem dwóch monografii i wielu opracowań dla rolników. Ponadto, brał czynny udział w kilkunastu naukowych konferencjach krajowych i międzynarodowych przedstawiając w nich łącznie 34 doniesień. Oprócz tego wygłosił 14 referatów, w tym trzy za granicą. Jest też autorem wielu publikacji popularno-naukowych.
Za osiągnięcia w pracy naukowo-badawczej był wyróżniony wielokrotnie indywidualnymi i zespołowymi nagrodami rektora. Jest również autorem dwóch wniosków patentowych oraz laureatem dwóch nagród NOT. Kierował pięcioma grantami KBN, a w trzech był głównym wykonawcą. Jest promotorem dwóch prac doktorskich oraz kilkunastu prac magisterskich. Recenzował kilkanaście artykułów i wniosków o granty KBN oraz jedną pracę doktorską. Uczestniczył w wyjazdach i stażach naukowych w Czechosłowacji, Francji (Louville i Boi-ssay) i Anglii (Cambridge). Wielokrotnie pełnił funkcję opiekuna praktyk semestralnych i dyplomowych oraz SKN Ogólnej Uprawy Roli i Roślin. W latach 1990–1999 był przedstawicielem asystentów i adiunktów w Radzie Wydziału Rolniczego, brał wielokrotnie udział w szkoleniach rolników oraz pracowników ODR. Jest członkiem ISTRO, PTA, WTN i Komisji Nauk Rolniczych PAN.