Prof. zw. dr hab. inż. Roman Krężel. Urodził się 9 sierpnia 1925 roku w Rozważu, powiecie złoczowskim woj. Tarnopolskim. Szkołę podstawową ukończył w Białym Kamieniu w 1936 roku. Naukę w szkole średniej rozpoczął w Złoczowie w 1937 roku, a ukończył ją po wojnie w 1947 roku w Głubczycach. W czasie wojny początkowo pracował w gospodarstwie rolnym rodziców. Był żołnierzem Armii Krajowej, dwukrotnie, w tym jeden raz ciężko, ranny. Odznaczony m. in. Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari, Krzyżem Armii Krajowej i Partyzanckim. 

        Studia wyższe odbył w latach 1947-51 na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu i Politechniki we Wrocławiu, uzyskując stopień inżyniera rolnika i magistra nauk agrotechnicznych. Już w czasie studiów w 1950 roku podjął pracę asystenta w Katedrze Ogólnej Uprawy Roli i Roślin Macierzystej Uczelni.

        Stopień naukowy doktora nauk rolniczych uzyskał w 1963 roku na Wydziale Rolniczym Wyższej Szkoły Rolniczej we Wrocławiu na podstawie rozprawy pt. ”Wpływ terminu i sposobu zaorania koniczyniska na niektóre właściwości fizyczne i chemiczne gleby oraz plonowanie roślin” (promotor prof. B. Świętochowski). Stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych uzyskał na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczej we Wrocławiu w 1970 roku na podstawie rozprawy pt. “Studia na gospodarką wodną roślin w płodozmianach na glebie lekkiej”. Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1980, a zwyczajnego w 1990 roku. Odbył staże naukowe w ZSRR, Węgrzech, Bułgarii, Jugosławii, Czechosłowacji.

        Kierownik Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Roślin (1986-95), prodziekan Wydziału Rolniczego (1981-84), przewodniczący (1969-75) i członek Komisji Senackiej i Rektorskiej ds. RZD (1966-83) koordynator Wydziału Rolniczego ds. Wdrożeń Osiągnięć Naukowych do Praktyki (1969-75), przewodniczący Komisji Rady Wydziału ds. staży produkcyjnych (1976-80), Kierownik Zakładu Doświadczalnego Katedry Ogólnej Uprawy Roli i Roślin w Swojcu (1958-76).

        Przewodniczący Sekcji Podstaw Agrotechniki Komitetu Uprawy Roślin PAN (1986-1990), organizator i przewodniczący Oddziału Wrocławskiego Polskiego Towarzystwa Nauk Agrotechnicznych (1988-98), Sekretarz (1974-80), wiceprzewodniczący (1980-84), przewodniczący (1984-90) Wydziału Nauk Rolniczych Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, a w latach 1990-98 Członek Zarządu Głównego WTN.

        Promotor 11 doktorantów, 90 prac magisterskich. Wykonał 2 recenzje w przewodach habilitacyjnych oraz 14 w doktorskich. Opiniował też wnioski na tytuł profesora. Recenzował ponad 30 publikacji naukowych oraz 15 projektów badawczych (grantów).

        Współautor 2 podręczników akademickich – Ogólna uprawa roli i roślin i Zagadnienia uprawy roli i roślin, autor 130 publikacji naukowych, 5 projektów produkcji roślinnej w zlewniach dolnośląskich rzek będących źródłem wody pitnej i terenach skażonych przez przemysł.

        W działalności naukowej zajmował się głównie: intensyfikacją produkcji roślinnej na glebach lekkich, wpływem zmiennego w okresie wegetacyjnym poziomu uwilgotnienia gleby przy zróżnicowanych dawkach nawozowych na wzrost i plonowanie roślin, zagadnieniami upraszczania uprawy roli w całokształcie agrotechniki w płodozmianie i monokulturze, produkcyjnością płodozmianów, w szczególności specjalistycznych, ochroną środowiska rolniczego obejmującą wpływ różnych stężeń w glebie wybranych pierwiastków chemicznych na rośliny testowe, sposobami rolniczego wykorzystania popiołów z węgla kamiennego i brunatnego, reakcją roślin na ograniczenie poziomu nawożenia mineralnego i zastosowania herbicydów, walką z chwastami.

        Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Zasłużony dla Wydziału Rolniczego i Akademii Rolniczej we Wrocławiu, odznakami honorowymi zasłużonego dla Województwa i Miasta Wrocławia, Opolszczyzny i dla województwa Zielonogórskiego. Wyróżniony 3 nagrodami Ministra i 11 Rektora Akademii Rolniczej we Wrocławiu.

          Były żołnierz AK – pseudonim “Mucha”. Zmarł 3 marca 2005 roku we Wrocławiu.