Materiały pomocnicze dla Magistrantów

 Strona tytułowa pracy magisterskiej

Nazwę i symbol jednostki pisze się małą literą bez kropki na końcu (np. metr – m, sekunda – s, mol – mol) z wyjątkiem nazw jednostek pochodzących od imienia własnego, które pisze się również małą literą, ale ich symbol wielką literą (np. amper – A, kelwin – K, wat – W).
Struktura symbolu jednostek złożonych, w skład których wchodzi jednostka podstawowa liczności materii (mol) powinna być zapisana jako mol czego w czym (mol KCl·dm-3, mol(+)·kg-1).
Jednostka złożona utworzona przez pomnożenie dwóch jednostek powinna być napisana z kropką centralną ,,·” , zaś powstała przez podzielenie powinna być napisana w postaci iloczynu potęg (np. t·ha-1, mg·kg-1, Mg·m-3). Znaku mnożenia nie stosuje się w pisowni angielskiej, ale w polskiej jest obligatoryjny.
Punkt procentowy oraz procent to dwa różne pojęcia – nie można ich stosować zamiennie. Punkt procentowy to zmiana wartości, która już jest wyrażona w procentach. Przykładowo, jeśli wilgotność gleby wynosiła 20% a później 30% to wzrosła ona nie o 50 procent, lecz o 10 pkt. %.

 Tabela. Niektóre najważniejsze pochodne jednostki stosowane w naukach agrotechnicznych (gleboznawstwo, chemia rolna, nawożenie, mikrobiologia, uprawa roli i roślin) 

Wielkość

Nazwa jednostki

Symbol

Zawartość całkowita makroelementu

gram na kilogram

kg-1

Zawartość przyswajalnego makroelementu

miligram na kilogram

mg·kg-1

Zawartość kationów lub anionów

milimol ładunku na kilogram

mmol · kg-1    

Zawartość mikroelementu

miligram na kilogram

mg·kg-1

Dawka składnika pokarmowego i nawozu

kilogram na hektar

kg·ha-1

Dawka nawozu naturalnego

tona na hektar  

t·ha-1

Dawka nawozu płynnego

metr sześcienny na hektar

m3·ha-1

Zawartość pierwiastka w nawozie płynnym

kilogram (gram) na metr sześcienny

kg·m-3     g·m-3

 Pobranie składników

kilogram (gram) na tonę

kg·t-1     g·t-1

Wynos składników

kilogram lub gram z hektara

kg·ha-1     g·ha-1

 Plon

tona z hektara

t·ha-1

 Zawartość całkowita białka ...

gram na kilogram

g·kg-1

 Zawartość biocząsteczki (np. azotan)  

milimol na kilogram

mmol·kg-1

 Powierzchnia

metr kwadratowy

m2

 Powierzchnia właściwa

metr kwadratowy przez kilogram

m2·kg-1

 Objętość

metr sześcienny

m3

 Gęstość

megagram przez metr sześcienny

Mg·m-3

 Zwięzłość

megapaskal

MPa

 

Przygotowanie pracy magisterskiej:

 Sposób podawania wyników. Obowiązują jednostki SI oraz przedrostki o mnożniku tysiąc, np. mikro (μ), mili (m) oraz kilo (k), mega (M), W jednostkach należy stosować zapis potęgowy z kropką centralną „·” (skrót klawiszowy Alt+0183), np. mg P·kg-1, kg N·ha-1, mg K·dm-3, pierwiastki nie mogą być podawane w formach tlenkowych, całkowitą zawartość składników podawać w g·kg-1, gęstość gleby w Mg·m-3, a zwięzłość w MPa, plony tylko w t·ha-1, wyniki podawać do trzech miejsc znaczących, np. 0,02, 10,2, 120. Symbol % należy stosować po liczbie bez spacji. Myślnik (skrót klawiszowy Alt+0150) stosować dla warstw i lat, np. 0–30 cm, 2001–2004. Łącznik (skrót klawiszowy Alt+0173) stosować dla wyrażeń typu: 5-letni, 50-gramowy, 25-procentowy, dwu- i czteropolowy, Gawrońska-Kulesza, Egnera-Riehma. W tekście polskim w liczbach należy stosować przecinek dziesiętny, a w tekście angielskim kropkę dziesiętną. Liczby od jednostek miar lub wskaźników muszą być zawsze oddzielone spacją.

 Wykaz i cytowanie piśmiennictwa. Wykaz piśmiennictwa numerowany w układzie alfabetycznym: nazwisko – pierwsza litera imienia – kropka – przecinek i następny autor – kropka – rok – kropka – pełny tytuł pracy (tytuł rozdziału lub wydawnictwa zwartego) – kropka – skrót tytułu czasopisma – kropka – tom – kropka – numer – dwukropek – strony – kropka. Cytowanie w tekście: nawias kwadratowy – nazwisko pierwszego autora lub nazwisko i „in.” – rok, lub nazwisko autora – nawias kwadratowy – rok. Taki sam rok publikacji tego samego autora należy zaznaczyć dodając literę, np. 1999a, 1999b. Autorów cytowanych w nawiasach należy uporządkować alfabetycznie i oddzielić przecinkiem.

 Format pracy. Tekst pracy: czcionka 12 Times New Roman, interlinia 1,3. Tekst wyjustowany dwustronnie, wcięcia akapitowe 1,25 cm, marginesy 2,5 cm (lewy margines dostosowany do oprawy). Tabele i rysunki w tekście.

Wykaz piśmiennictwa (przykłady)

1.

Adamiak J., Adamiak E. 1996. Wpływ różnych form nawożenia organicznego na wysokość i jakość plonu buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Szczecin 172, Rol. 62, 3–8.

2.

Adamus M., Drozd J., Stanisławska E. 1989. Wpływ zróżnicowanego nawożenia organicznego i mineralnego na niektóre elementy żyzności gleby. Rocz. Glebozn. 1, 101–110.

3.

Arshad M.A., Franzluebbers A.J., Azooz R.H. 1999. Components of surface soil structure under conventional and no-tillage in northwestern Can. Soil Till. Res. 53 (1), 41–47.

4.

Banaszak H., Gutmański I., Kostecka-Gościniak D., Nowakowski M. 1998. Wpływ udziału buraka cukrowego w płodozmianie, stosowania słomy i międzyplonu na plonowanie i zdrowotność roślin. Acta Acad. Agricult. Tech. Olst., Agricult. No. 66, 239–246.

5.

Baranowski R., Pabin J. 1980. Wpływ gęstości gleby lekkiej na plony buraków cukrowych. Zesz. Probl. Post. Nauk Rol. 227, 61–67.

6.

Buraczyńska D., Ceglarek F. 2003. Wpływ nawożenia organicznego i mineralnego na jakość przetwórczą korzeni buraka cukrowego. Annales UMCS 58, Sec. E, 141–153.

7.

Byszewski W., Ostrowska D. 1979. Agroekologiczne podstawy plonowania buraków cukrowych. W: Biologia buraka cukrowego. Red. W. Byszewski. PWN, Warszawa.

8.

Cwojdziński W., Chmara R. 1988. Wpływ nawożenia organicznego i mineralnego na wielkość plonu i niektóre właściwości gleby. Mat. konf. nauk. „Nawozy organiczne”. AR Szczecin, z. 1, 50–56.

9.

Domżał H., Pranagel J. 1994. Wodoodporność agregatów glebowych jako wskaźnik degradacji gleb wywołanej użytkowaniem rolniczym. Fragm. Agron. 3, 22–33.

10.

Dziadowiec H. 1987. Przemiany w glebie słomy zbóż stosowanej jako nawóz organiczny i jej agroekologiczne działanie. Post. Nauk Rol. 4, 39–47.

11.

Dzienia S., Piskier T., Wereszczaka J. 1995a. Wpływ roślin mulczujących na wybrane właściwości fizyczne gleby po zastosowaniu siewu bezpośredniego bobiku. Mat. konf. „Siew bezpośredni w teorii i praktyce”. Szczecin – Barzkowice, 57–61.

12.

Filutowicz A. 1980. Burak cukrowy. PWRiL, Warszawa.

13.

Gutmański I. 1990. Działanie wapna, obornika i terminu zbioru na efektywność dawek azotu stosowanych pod buraki cukrowe. Cz. 1. Wschody, plonowanie i jakość przetwórcza buraka cukrowego. Biul. IHAR 176, 59–82.

14.

Gutmański I. 1991. Produkcja buraka cukrowego. PWRiL, Poznań.

15.

Gutmański I. 1996. Niskonakładowa technologia produkcji buraka cukrowego. IHAR, Bydgoszcz.

16.

Gutmański I., Mikita J. 2000. Wpływ obornika i dawek azotu mineralnego na wydajność i jakość przetwórczą korzeni buraka cukrowego oraz na zawartość azotanów w profilu glebowym w okresie wegetacyjnym. Folia Univ. Agric. Stetin. 211, Agricultura 84, 121–126.

17.

Gutmański I., Szymczak-Nowak J., Kostka-Gościniak D., Nowakowski M., Banaszak H. 1998. Wpływ obornika, słomy i międzyplonów ścierniskowych na plonowanie buraka cukrowego przy zróżnicowanej koncentracji jego uprawy w płodozmianie. Rocz. AR Poznań, Rol. 52, cz. 1, 263–271.

18.

Hudcová M. 1990. Zakládání zapracování půdy při rozdílném organickém hnojení k cukrovce. Rostl. Výroba 36, 1025–1032.

19.

Jabłoński B., Świętochowski B., Krężel R. 1996. Technologia uprawy roli. W: Ogólna uprawa roli i roślin. Red. B. Jabłoński. PWRiL, Warszawa.

20.

Kalinowska-Zdun M., Bronicka B., Podlaska J. 1989. Plon i wartość przerobowa korzeni buraków cukrowych w zależności od sposobów jesiennej uprawy roli i obsady roślin. Rocz. Nauk Rol. s. A, 108, 165–178.

21.

Kordas L. 1996. Zastosowanie siewu bezpośredniego w uprawie buraka cukrowego. Mat. konf. nauk.-techn. „Nowe tendencje w uprawie buraka cukrowego”. AR Wrocław, 31–39.

22.

Kordas L. 2000. Studia nad optymalizacją uprawy buraka cukrowego na glebie średniej. Rozpr. 171, AR Wrocław.

23.

Lazarov R. 1965. Koeficienti za opredeljane na listnata pov’rchnost pri njakoi selskostopanski kulturi. Rastieniev’d Nauki 2, 2, 27–37.

24.

Malak D. 2000. Wpływ zróżnicowanego nawożenia organicznego przy wzrastających dawkach azotu mineralnego na właściwości gleby i plonowanie buraka cukrowego. Praca doktorska, AR Wrocław.

25.

Malec J. 1977. Uprawa buraków cukrowych z uwzględnieniem nasion genetycznie jednokiełkowych. Gaz. Cukr. 7, 39–42.

26.

Niewiadomski W., Krzymuski J., Czerniawski W. 1964. Niektóre zagadnienia przedzimowej uprawy roli. Nowe Rol. 16, 12–14.

27.

Opitz K., Tamm E. 1953. Die Bedeutung der Bearbeitungstiefe im Zusammenwirken mit Düngungsmaßnahmen für die Bodenfruchtbarkeit im Licht der Dahlemer Dauerversuche. Z. Acker- Planzenbau 96, 261–270.

28.

Pabin J., Włodek S., Biskupski A., Runowska-Hryńczuk B., Kaus A. 2000. Ocena właściwości fizycznych gleby i plonowania roślin przy stosowaniu uproszczeń uprawowych. Inż. Rol. 6, 213–219.

29.

Palan J. 1962. Vliv doby orby na růst a vývoj cukrovky. Sborník Vysoké Školy Zemědělské v Praze. Fakulta agronomická, 33–49.

30.

Reszel R.S. 1987. Reakcja ziemniaka jadalnego na uprawę w zmianowaniach o różnym stopniu wysycenia tą rośliną. Cz. 1. Plony bulw i ich jakość. Ann. UMCS, Sect. E, 42, 1: 1–14.

31.

Słowiński H., Prośba-Białczyk U., Pytlarz-Kozicka M. 1995. Wpływ nawożenia na plony buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Wrocław, Rol. 262, 45–54.

32.

Szymczak-Nowak J., Nowakowski M., Kostka-Gościniak D., Redo L. 1997. Wpływ nawożenia słomą na zdrowotność i plonowanie wybranych odmian buraka cukrowego. Prog. Plant Protec. 37, 2, 260–262.

33.

Zimny L. 1994. Badania nad warunkami wzrostu i plonowaniem buraka cukrowego przy zastosowaniu zróżnicowanych technologii uprawy. Rozpr. 126, AR Wrocław.

Obowiązujący wykaz skrótów czasopism wg ISSN>>>>>

 

          Błędnie

            Poprawnie

pod kierunkiem prof. dr hab. (pan)
pod kierunkiem prof. dr. hab. (pani)
dr Jana Nowaka
3-ego września
5-go maja
1-szy raz
2-gi raz
3-ci raz
4-tej klasy
3-ej chłopcy
5-ciu mężczyzn
w latach 40-tych
o godz. 17-tej
5–letni
50–gramowy
skala 9-cio stopniowa
Gawrońska – Kulesza
1980r.
warstwa 0-30 cm
w latach 2001-2004
53–476 (kod pocztowy)
m. in.
27 %
rolno-środowiskowy
rolnospożywczy
Tuckey’a
pod kierunkiem prof. dr. hab.
pod kierunkiem prof. dr hab.
dr. Jana Nowaka
3 września
5 maja
1. raz
2. raz
3. raz
4. klasy
trzej chłopcy
pięciu mężczyzn
w latach 40.   ew.  w latach czterdziestych
o godz. 17
5-letni
50-gramowy
skala 9-stopniowa
Gawrońska-Kulesza
1980 r.
warstwa 0–30 cm
w latach 2001–2004
53-476
m.in.  (bez spacji)
27%
rolnośrodowiskowy
rolno-spożywczy
Tukeya
symbol % należy stosować po liczbie bez spacji,
myślnik (skrót klaw. Alt+0150) w przypadku warstw i lat, np. 0–30 cm, 2001–2004,
łącznik (skrót klawiszowy Alt+0173) – gdy chodzi o wyrażenia typu: 5-letni, 50-gramowy, 25-procentowy, dwu- i czteropolowy, chemiczno-rolniczy, czarno-biały, Gawrońska-Kulesza,
poprawnie: al. Wojska Polskiego (l. poj.)    Al. Jerozolimskie (l. mn).

 

 

 
Strona główna