Materiały pomocnicze dla Magistrantów
Strona
tytułowa pracy magisterskiej
- Nazwę i symbol
jednostki pisze się małą literą bez kropki na końcu (np. metr – m, sekunda –
s, mol – mol) z wyjątkiem nazw jednostek pochodzących od imienia własnego,
które pisze się również małą literą, ale ich symbol wielką literą (np. amper
– A, kelwin – K, wat – W).
- Struktura symbolu
jednostek złożonych, w skład których wchodzi jednostka podstawowa liczności
materii (mol) powinna być zapisana jako mol czego w czym (mol KCl·dm-3,
mol(+)·kg-1).
- Jednostka złożona
utworzona przez pomnożenie dwóch jednostek powinna być napisana z kropką
centralną ,,·” , zaś powstała przez podzielenie powinna być napisana w
postaci iloczynu potęg (np. t·ha-1, mg·kg-1, Mg·m-3).
Znaku mnożenia nie stosuje się w pisowni angielskiej, ale w polskiej jest
obligatoryjny.
-
Punkt procentowy oraz procent to dwa różne
pojęcia – nie można ich stosować zamiennie. Punkt procentowy to zmiana
wartości, która już jest wyrażona w procentach. Przykładowo, jeśli
wilgotność gleby wynosiła 20% a później 30% to wzrosła ona nie o 50 procent,
lecz o 10 pkt. %.
Tabela. Niektóre najważniejsze pochodne jednostki stosowane w naukach
agrotechnicznych (gleboznawstwo, chemia rolna, nawożenie, mikrobiologia,
uprawa roli i roślin)
Wielkość |
Nazwa jednostki |
Symbol |
Zawartość całkowita makroelementu |
gram na kilogram |
g·kg-1 |
Zawartość przyswajalnego
makroelementu |
miligram na kilogram |
mg·kg-1 |
Zawartość kationów lub anionów |
milimol ładunku na kilogram |
mmol
·
kg-1
|
Zawartość mikroelementu |
miligram na kilogram |
mg·kg-1 |
Dawka składnika pokarmowego
i
nawozu |
kilogram na hektar |
kg·ha-1 |
Dawka nawozu naturalnego |
tona na hektar
|
t·ha-1 |
Dawka nawozu płynnego |
metr sześcienny na hektar |
m3·ha-1 |
Zawartość pierwiastka w nawozie
płynnym |
kilogram (gram) na metr sześcienny |
kg·m-3
g·m-3 |
Pobranie składników |
kilogram (gram) na tonę |
kg·t-1
g·t-1 |
Wynos składników |
kilogram lub gram z hektara |
kg·ha-1
g·ha-1 |
Plon |
tona z hektara |
t·ha-1 |
Zawartość całkowita białka ... |
gram na kilogram |
g·kg-1 |
Zawartość biocząsteczki (np.
azotan) |
milimol na kilogram |
mmol·kg-1 |
Powierzchnia |
metr kwadratowy |
m2 |
Powierzchnia właściwa |
metr
kwadratowy przez kilogram |
m2·kg-1 |
Objętość |
metr sześcienny |
m3 |
Gęstość |
megagram przez metr sześcienny |
Mg·m-3 |
Zwięzłość |
megapaskal |
MPa |
Przygotowanie pracy magisterskiej:
Sposób
podawania wyników. Obowiązują jednostki SI oraz przedrostki o mnożniku
tysiąc, np. mikro (μ), mili (m) oraz kilo (k), mega (M), W jednostkach należy
stosować zapis potęgowy z kropką centralną „·” (skrót klawiszowy Alt+0183), np.
mg P·kg-1, kg N·ha-1, mg K·dm-3, pierwiastki
nie mogą być podawane w formach tlenkowych, całkowitą zawartość składników
podawać w g·kg-1, gęstość gleby w Mg·m-3, a zwięzłość w
MPa, plony tylko w t·ha-1, wyniki podawać do trzech miejsc
znaczących, np. 0,02, 10,2, 120. Symbol % należy stosować po liczbie bez spacji.
Myślnik (skrót klawiszowy Alt+0150) stosować dla warstw i lat, np. 0–30 cm,
2001–2004. Łącznik (skrót klawiszowy Alt+0173) stosować dla wyrażeń typu:
5-letni, 50-gramowy, 25-procentowy, dwu- i czteropolowy, Gawrońska-Kulesza,
Egnera-Riehma. W tekście polskim w liczbach należy stosować przecinek
dziesiętny, a w tekście angielskim kropkę dziesiętną. Liczby od jednostek miar
lub wskaźników muszą być zawsze oddzielone spacją.
Wykaz
i cytowanie piśmiennictwa. Wykaz piśmiennictwa numerowany w układzie
alfabetycznym: nazwisko – pierwsza litera imienia – kropka – przecinek i
następny autor – kropka – rok – kropka – pełny tytuł pracy (tytuł rozdziału lub
wydawnictwa zwartego) – kropka – skrót tytułu czasopisma – kropka – tom – kropka
– numer – dwukropek – strony – kropka. Cytowanie w tekście: nawias kwadratowy –
nazwisko pierwszego autora lub nazwisko i „in.” – rok, lub nazwisko autora –
nawias kwadratowy – rok. Taki sam rok publikacji tego samego autora należy
zaznaczyć dodając literę, np. 1999a, 1999b. Autorów cytowanych w nawiasach
należy uporządkować alfabetycznie i oddzielić przecinkiem.
Format
pracy. Tekst pracy: czcionka 12 Times New Roman, interlinia 1,3. Tekst
wyjustowany dwustronnie, wcięcia akapitowe 1,25 cm, marginesy 2,5 cm (lewy
margines dostosowany do oprawy). Tabele i
rysunki w tekście.
Wykaz
piśmiennictwa (przykłady)
1. |
Adamiak J.,
Adamiak E. 1996. Wpływ różnych form nawożenia organicznego na wysokość i
jakość plonu buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Szczecin 172, Rol. 62, 3–8. |
2. |
Adamus M.,
Drozd J., Stanisławska E. 1989. Wpływ zróżnicowanego nawożenia
organicznego i mineralnego na niektóre elementy żyzności gleby. Rocz.
Glebozn. 1, 101–110. |
3. |
Arshad M.A., Franzluebbers A.J., Azooz R.H. 1999.
Components of surface soil structure under conventional and no-tillage in
northwestern Can. Soil Till. Res. 53 (1),
41–47. |
4. |
Banaszak
H., Gutmański I., Kostecka-Gościniak D., Nowakowski M. 1998. Wpływ udziału
buraka cukrowego w płodozmianie, stosowania słomy i międzyplonu na
plonowanie i zdrowotność roślin.
Acta Acad. Agricult. Tech. Olst., Agricult. No. 66, 239–246. |
5. |
Baranowski R., Pabin J. 1980.
Wpływ gęstości gleby lekkiej na plony buraków cukrowych. Zesz. Probl.
Post. Nauk Rol. 227, 61–67. |
6. |
Buraczyńska
D., Ceglarek F. 2003. Wpływ nawożenia organicznego i mineralnego na jakość
przetwórczą korzeni buraka cukrowego. Annales UMCS 58, Sec. E, 141–153. |
7. |
Byszewski
W., Ostrowska D. 1979. Agroekologiczne podstawy plonowania buraków
cukrowych. W: Biologia buraka cukrowego. Red. W. Byszewski. PWN, Warszawa. |
8. |
Cwojdziński
W., Chmara R. 1988. Wpływ nawożenia organicznego i mineralnego na wielkość
plonu i niektóre właściwości gleby. Mat. konf. nauk. „Nawozy organiczne”.
AR Szczecin, z. 1, 50–56. |
9. |
Domżał H.,
Pranagel J. 1994. Wodoodporność agregatów glebowych jako wskaźnik
degradacji gleb wywołanej użytkowaniem rolniczym. Fragm. Agron. 3, 22–33. |
10. |
Dziadowiec
H. 1987. Przemiany w glebie słomy zbóż stosowanej jako nawóz organiczny i
jej agroekologiczne działanie. Post. Nauk Rol. 4, 39–47. |
11. |
Dzienia S.,
Piskier T., Wereszczaka J. 1995a. Wpływ roślin mulczujących na wybrane
właściwości fizyczne gleby po zastosowaniu siewu bezpośredniego bobiku.
Mat. konf. „Siew bezpośredni w teorii i praktyce”. Szczecin – Barzkowice,
57–61. |
12. |
Filutowicz
A. 1980. Burak cukrowy. PWRiL, Warszawa. |
13. |
Gutmański
I. 1990. Działanie wapna, obornika i terminu zbioru na efektywność dawek
azotu stosowanych pod buraki cukrowe. Cz. 1. Wschody, plonowanie i jakość
przetwórcza buraka cukrowego. Biul. IHAR 176, 59–82. |
14. |
Gutmański
I. 1991. Produkcja buraka cukrowego. PWRiL, Poznań. |
15. |
Gutmański
I. 1996. Niskonakładowa technologia produkcji buraka cukrowego. IHAR,
Bydgoszcz. |
16. |
Gutmański
I., Mikita J. 2000. Wpływ obornika i dawek azotu mineralnego na wydajność
i jakość przetwórczą korzeni buraka cukrowego oraz na zawartość azotanów w
profilu glebowym w okresie wegetacyjnym. Folia Univ. Agric. Stetin. 211,
Agricultura 84, 121–126. |
17. |
Gutmański
I., Szymczak-Nowak J., Kostka-Gościniak D., Nowakowski M., Banaszak H.
1998. Wpływ obornika, słomy i międzyplonów ścierniskowych na plonowanie
buraka cukrowego przy zróżnicowanej koncentracji jego uprawy w
płodozmianie. Rocz. AR Poznań, Rol. 52, cz. 1, 263–271. |
18. |
Hudcová M.
1990. Zakládání zapracování půdy při rozdílném organickém hnojení k
cukrovce. Rostl. Výroba 36, 1025–1032. |
19. |
Jabłoński
B., Świętochowski B., Krężel R. 1996. Technologia uprawy roli. W: Ogólna
uprawa roli i roślin. Red. B. Jabłoński. PWRiL, Warszawa. |
20. |
Kalinowska-Zdun M., Bronicka B., Podlaska J. 1989. Plon i wartość
przerobowa korzeni buraków cukrowych w zależności od sposobów jesiennej
uprawy roli i obsady roślin. Rocz. Nauk Rol. s. A, 108, 165–178. |
21. |
Kordas L.
1996. Zastosowanie siewu bezpośredniego w uprawie buraka cukrowego. Mat.
konf. nauk.-techn. „Nowe tendencje w uprawie buraka cukrowego”. AR
Wrocław, 31–39. |
22. |
Kordas L.
2000. Studia nad optymalizacją uprawy buraka cukrowego na glebie średniej.
Rozpr. 171, AR Wrocław. |
23. |
Lazarov R.
1965. Koeficienti za opredeljane na listnata pov’rchnost pri njakoi
selskostopanski kulturi. Rastieniev’d Nauki 2, 2, 27–37. |
24. |
Malak D.
2000. Wpływ zróżnicowanego nawożenia organicznego przy wzrastających
dawkach azotu mineralnego na właściwości gleby i plonowanie buraka
cukrowego. Praca doktorska, AR Wrocław. |
25. |
Malec J.
1977. Uprawa buraków cukrowych z uwzględnieniem nasion genetycznie
jednokiełkowych. Gaz. Cukr. 7, 39–42. |
26. |
Niewiadomski W., Krzymuski J., Czerniawski W. 1964. Niektóre zagadnienia
przedzimowej uprawy roli. Nowe Rol. 16, 12–14. |
27. |
Opitz K.,
Tamm E. 1953. Die Bedeutung der Bearbeitungstiefe im Zusammenwirken mit
Düngungsmaßnahmen für die Bodenfruchtbarkeit im Licht der Dahlemer
Dauerversuche. Z. Acker- Planzenbau 96, 261–270. |
28. |
Pabin J.,
Włodek S., Biskupski A., Runowska-Hryńczuk B., Kaus A. 2000. Ocena
właściwości fizycznych gleby i plonowania roślin przy stosowaniu
uproszczeń uprawowych. Inż. Rol. 6, 213–219. |
29. |
Palan J.
1962. Vliv doby orby na růst a vývoj cukrovky. Sborník Vysoké Školy
Zemědělské v Praze. Fakulta agronomická, 33–49. |
30. |
Reszel R.S. 1987. Reakcja ziemniaka
jadalnego na uprawę w zmianowaniach o różnym stopniu wysycenia tą rośliną.
Cz. 1. Plony bulw i ich jakość. Ann. UMCS, Sect. E, 42, 1: 1–14. |
31. |
Słowiński
H., Prośba-Białczyk U., Pytlarz-Kozicka M. 1995. Wpływ nawożenia na plony
buraka cukrowego. Zesz. Nauk. AR Wrocław, Rol. 262, 45–54. |
32. |
Szymczak-Nowak J., Nowakowski M., Kostka-Gościniak D., Redo L. 1997. Wpływ
nawożenia słomą na zdrowotność i plonowanie wybranych odmian buraka
cukrowego. Prog. Plant Protec. 37, 2, 260–262. |
33. |
Zimny L.
1994. Badania nad warunkami wzrostu i plonowaniem buraka cukrowego przy
zastosowaniu zróżnicowanych technologii uprawy. Rozpr. 126, AR Wrocław. |
Obowiązujący wykaz skrótów
czasopism wg ISSN>>>>>
|