CHLORYTY
- Chloryty są jednoskośnymi, pseudoheksagonalnymi
minerałami o właściwościach
- fizycznych zbliżonych do łyszczyków.
W odróżnieniu od łyszczyków blaszki chlorytów są
mało sprężyste i kruche. Różna jest również ich
budowa krystaliczna. Typowa jednostka krystaliczna
chlorytu składa się z kolejno następujących po sobie
warstw talku i brucytu ( Mg/OH/2
). Magnez przeważa w oktaedrach warstwy talku. Stąd
jednostka krystaliczna zawiera dwie warstwy
krzemowo-tlenowe i dwie magnezowe, wykazując strukturę
2:2 (czterowarstwową).
- Chloryty tworzą szeregi kryształów mieszanych,
których ważnymi członami są: penin
- (bogaty w krzem), klinochlor (bogaty w magnez i
glin), chamosyt (o dużej zawartości żelaza) i ripidolit
(zasobny w glin, o średniej zawartości żelaza).
Chloryty o małej zawartości żelaza nazywamy ortochlorytami,
zaś o wysokiej jego zawartości - leptochlorytami.
- CECHY MAKROSKOPOWE :
- Postać występowania: układ jednoskośny.
- Pokrój kryształów: blaszkowaty,
pseudoheksagonalny.
- Barwa: najczęściej zielona, odmiany bogate w
żelazo są ciemnozielone lub prawie czarne.
- Połysk: szklisty.
- Rysa: zielona do brunatnej.
- Twardość: 2,0 do 3,0.
- Łupliwość: doskonała.
- Gęstość: 2,6 do 3,3 g . cm-1 (w zależności od
zawartości żelaza).
- WYSTĘPOWANIE
- Chloryty są często produktem wtórnego przeobrażenia i
rozkładu minerałów takich jak
- biotyt, hornblenda, augit i innych
zawierających magnez. Odgrywają ważną rolę
skałotwórczą w łupkach
chlorytowych, zieleńcach
- W glebach chloryty występują w postaci pojedynczych,
blaszkowatych ziarn lub
- drobnych agregatów.
Powrót do strony głównej