Minerały należące do tej grupy zbudowane są z tetraedrów połączonych w
wydłużone
łańcuchy złożone z anionów [Si2O6]6-
(każdy tetraedr posiada dwa naroża wspólne z
sąsiednimi tetraedrami). Wiele minerałów zaliczanych
do krzemianów łańcuchowych posiada duże znaczenie
skałotwórcze. Najważniejszą grupę stanowią tu pirokseny.
Grupa piroksenów obejmuje
wiele minerałów o dużej zmienności składu
chemicznego i
postaci kryształów. Ogólnie mówiąc, są one
krzemianami wapnia, magnezu i żelaza, w mniejszym
stopniu manganu, sodu a także glinu. Pirokseny tworzą
mniej lub bardziej ciągłe szeregi kryształow
mieszanych, krystalizują w układach rombowych i
jednoskośnych. Rozpoznawanie makroskpowe większości
piroksenów nie jest możliwe.
Właściwości piroksenów omówione zostaną na
przykładzie augitu, majacego spośród
Postać kryształów: augit krystalizuje w
układzie jednoskośnym.
Pokrój kryształów: bardzo grubotabliczkowy lub
bardzo krótkosłupkowy,
nieraz prawie izometryczny.
Barwa: przewżnie czarna, niekiedy o odcieniach
jaśniejszych szarawych lub
brunatnawych.
Połysk: szklisty, ziemisty.
Rysa: szara.
Twardość: 6,0.
Łupliwość: doskonała.
Gęstość: 3,2 - 3,6 g . cm-1.
WYSTĘPOWANIE
Augit jest bezwodnym glinokrzemianem wapnia, magnezu,
żelaza dwu - i
trójwartoścoiwego oraz glinu. Część jonów
magnezowo-żelazawych jest podstawiona jonami żelazowymi
i tytanowymi, a wapń może być częściowo podstawiony
sodem. Ogniwa o odmiennym składzie traktowane są jako
osobne odmiany, a nawet minerały np. augit zwyczajny,
augit diopsydowy (diallag - omówiony
poniżej).
Minerał ten charakteryzuje się nieco prostszą od
augitu zwyczajnego budową chemiczną,
oraz bardziej zielonawym zabarwieniem i połyskiem
zbliżonym do jedwabistego lub perłowego (niekiedy nawet
metalicznego). Diallag występuje pospolicie w skałach magmowych, jest np.
głównym składnikiem gabra.